Ampliación y autoevaluación

Jarraian, hiru osagaiak bakarka azalduko dira, bai eta horiek konbinatzean sortzen diren hiru jakintza-pareak ere.

• Jakintza diziplinarra: irakatsi behar den eduki edo gai diziplinarrari buruzko jakintza da.
• Jakintza pedagogikoa. Irakaskuntza eta ikaskuntzako prozesu, metodo edo jardunbideetatik jakintza sakona nola hautatzea hartzen du kontuan: irakaskuntzaren asmoak, balioak eta helburu orokorrak; ikasgelaren kudeaketa eta antolaketa; pedagogia-proposamenen garapena; eta ikasleen ebaluazioa.
• Jakintza teknologikoa. Teknologia tradizionalei eta teknologia aurreratuagoei buruzko jakintza hartzen du, eta jakintza horren aplikazioa irakaskuntzan.

Eduki diziplinar baten irakaskuntzan teknologiaren benetako integrazioa lortzeko, hiru jakintza-mota horien arteko erlazio dinamikoa eta transakzionala ulertu eta kontuan hartu behar da.

• Jakintza pedagogiko-diziplinarra. Eduki bat irakatsi ahal izateko, eduki hori nola antolatu eta egokitu behar den ulertzeko jakintza hartzen du (Shulman, 1986).
• Jakintza teknologiko-diziplinarra. Gai diziplinar jakin bat irakasteko teknologia onenak hautatzen jakiteko jakintza hartzen du, eta teknologia horiek gai hori lantzean eraginkortasunez erabiltzekoa ere. Irakasleak jakin behar du eduki diziplinarrak nolako eraldaketa duen teknologia desberdinak aplikatzean.
• Jakintza teknologiko-pedagogikoa: eskura dagoen teknologiari, haren osagaiei eta irakaskuntza-ikaskuntzako testuinguruetan erabiltzeko aukerei buruzko jakintza da. Teknologia jakin bat erabiltzean irakaskuntza nola aldatzen den jakitea da. Mentalitate irekia eta sortzailea garatzea da, dauden tresnak egokitu (ez baitituzte beti hezkuntza-helburuak) eta birkonfiguratzeko.

Jada esan dugun bezala, hiru elkargune horiek bat egitean sortzen da TPACK. Oso jakintza garrantzitsua da irakasleentzat, teknologia helburu pedagogikoetarako adimenez erabiltzen jakin behar baitute.